жури́тися – дієслово недоконаного виду | ||
Інфінітив | жури́тися, жури́тись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | журі́мося, журі́мось, журі́мся | |
2 особа | жури́ся, жури́сь | журі́ться |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | жури́тимуся, жури́тимусь | жури́тимемося, жури́тимемось, жури́тимемся |
2 особа | жури́тимешся | жури́тиметеся, жури́тиметесь |
3 особа | жури́тиметься | жури́тимуться |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | журю́ся, журю́сь | жу́римося, жу́римось, жу́римся |
2 особа | жу́ришся | жу́ритеся, жу́ритесь |
3 особа | жу́риться | жу́ряться |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
жу́рячись | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | жури́вся, жури́всь | жури́лися, жури́лись |
жін. р. | жури́лася, жури́лась | |
сер. р. | жури́лося, жури́лось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
жури́вшись |