криворо́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | криворо́тий | криворо́та | криворо́те | криворо́ті |
родовий | криворо́того | криворо́тої | криворо́того | криворо́тих |
давальний | криворо́тому | криворо́тій | криворо́тому | криворо́тим |
знахідний | криворо́тий, криворо́того | криворо́ту | криворо́те | криворо́ті, криворо́тих |
орудний | криворо́тим | криворо́тою | криворо́тим | криворо́тими |
місцевий | на/у криворо́тому, криворо́тім | на/у криворо́тій | на/у криворо́тому, криворо́тім | на/у криворо́тих |