недолу́гий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | недолу́гий | недолу́га | недолу́ге | недолу́гі |
родовий | недолу́гого | недолу́гої | недолу́гого | недолу́гих |
давальний | недолу́гому | недолу́гій | недолу́гому | недолу́гим |
знахідний | недолу́гий, недолу́гого | недолу́гу | недолу́ге | недолу́гі, недолу́гих |
орудний | недолу́гим | недолу́гою | недолу́гим | недолу́гими |
місцевий | на/у недолу́гому, недолу́гім | на/у недолу́гій | на/у недолу́гому, недолу́гім | на/у недолу́гих |