свіжопоми́тий – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | свіжопоми́тий | свіжопоми́та | свіжопоми́те | свіжопоми́ті |
родовий | свіжопоми́того | свіжопоми́тої | свіжопоми́того | свіжопоми́тих |
давальний | свіжопоми́тому | свіжопоми́тій | свіжопоми́тому | свіжопоми́тим |
знахідний | свіжопоми́тий, свіжопоми́того | свіжопоми́ту | свіжопоми́те | свіжопоми́ті, свіжопоми́тих |
орудний | свіжопоми́тим | свіжопоми́тою | свіжопоми́тим | свіжопоми́тими |
місцевий | на/у свіжопоми́тому, свіжопоми́тім | на/у свіжопоми́тій | на/у свіжопоми́тому, свіжопоми́тім | на/у свіжопоми́тих |