спу́хлий – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | спу́хлий | спу́хла | спу́хле | спу́хлі |
родовий | спу́хлого | спу́хлої | спу́хлого | спу́хлих |
давальний | спу́хлому | спу́хлій | спу́хлому | спу́хлим |
знахідний | спу́хлого, спу́хлий | спу́хлу | спу́хле | спу́хлих, спу́хлі |
орудний | спу́хлим | спу́хлою | спу́хлим | спу́хлими |
місцевий | на/у спу́хлому, спу́хлім | на/у спу́хлій | на/у спу́хлому, спу́хлім | на/у спу́хлих |