історико-мистецтвозна́вчий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | історико-мистецтвозна́вчий | історико-мистецтвозна́вча | історико-мистецтвозна́вче | історико-мистецтвозна́вчі |
родовий | історико-мистецтвозна́вчого | історико-мистецтвозна́вчої | історико-мистецтвозна́вчого | історико-мистецтвозна́вчих |
давальний | історико-мистецтвозна́вчому | історико-мистецтвозна́вчій | історико-мистецтвозна́вчому | історико-мистецтвозна́вчим |
знахідний | історико-мистецтвозна́вчий | історико-мистецтвозна́вчу | історико-мистецтвозна́вче | історико-мистецтвозна́вчі |
орудний | історико-мистецтвозна́вчим | історико-мистецтвозна́вчою | історико-мистецтвозна́вчим | історико-мистецтвозна́вчими |
місцевий | на/в історико-мистецтвозна́вчому, історико-мистецтвозна́вчім | на/в історико-мистецтвозна́вчій | на/в історико-мистецтвозна́вчому, історико-мистецтвозна́вчім | на/в історико-мистецтвозна́вчих |