графомехані́чний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | графомехані́чний | графомехані́чна | графомехані́чне | графомехані́чні |
родовий | графомехані́чного | графомехані́чної | графомехані́чного | графомехані́чних |
давальний | графомехані́чному | графомехані́чній | графомехані́чному | графомехані́чним |
знахідний | графомехані́чний | графомехані́чну | графомехані́чне | графомехані́чні |
орудний | графомехані́чним | графомехані́чною | графомехані́чним | графомехані́чними |
місцевий | на/у графомехані́чному, графомехані́чнім | на/у графомехані́чній | на/у графомехані́чному, графомехані́чнім | на/у графомехані́чних |