семени́стий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | семени́стий | семени́ста | семени́сте | семени́сті |
родовий | семени́стого | семени́стої | семени́стого | семени́стих |
давальний | семени́стому | семени́стій | семени́стому | семени́стим |
знахідний | семени́стий, семени́стого | семени́сту | семени́сте | семени́сті, семени́стих |
орудний | семени́стим | семени́стою | семени́стим | семени́стими |
місцевий | на/у семени́стому, семени́стім | на/у семени́стій | на/у семени́стому, семени́стім | на/у семени́стих |
[розм.] |