неусвідо́млений – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | неусвідо́млений | неусвідо́млена | неусвідо́млене | неусвідо́млені |
родовий | неусвідо́мленого | неусвідо́мленої | неусвідо́мленого | неусвідо́млених |
давальний | неусвідо́мленому | неусвідо́мленій | неусвідо́мленому | неусвідо́мленим |
знахідний | неусвідо́млений | неусвідо́млену | неусвідо́млене | неусвідо́млені |
орудний | неусвідо́мленим | неусвідо́мленою | неусвідо́мленим | неусвідо́мленими |
місцевий | на/у неусвідо́мленому, неусвідо́мленім | на/у неусвідо́мленій | на/у неусвідо́мленому, неусвідо́мленім | на/у неусвідо́млених |