скотя́чий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | скотя́чий | скотя́ча | скотя́че | скотя́чі |
родовий | скотя́чого | скотя́чої | скотя́чого | скотя́чих |
давальний | скотя́чому | скотя́чій | скотя́чому | скотя́чим |
знахідний | скотя́чий, скотя́чого | скотя́чу | скотя́че | скотя́чі, скотя́чих |
орудний | скотя́чим | скотя́чою | скотя́чим | скотя́чими |
місцевий | на/у скотя́чому, скотя́чім | на/у скотя́чій | на/у скотя́чому, скотя́чім | на/у скотя́чих |
[рідко] |