знакоми́тий – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | знакоми́тий | знакоми́та | знакоми́те | знакоми́ті |
родовий | знакоми́того | знакоми́тої | знакоми́того | знакоми́тих |
давальний | знакоми́тому | знакоми́тій | знакоми́тому | знакоми́тим |
знахідний | знакоми́тий, знакоми́того | знакоми́ту | знакоми́те | знакоми́ті, знакоми́тих |
орудний | знакоми́тим | знакоми́тою | знакоми́тим | знакоми́тими |
місцевий | на/у знакоми́тому, знакоми́тім | на/у знакоми́тій | на/у знакоми́тому, знакоми́тім | на/у знакоми́тих |