дзьоба́стий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | дзьоба́стий | дзьоба́ста | дзьоба́сте | дзьоба́сті |
родовий | дзьоба́стого | дзьоба́стої | дзьоба́стого | дзьоба́стих |
давальний | дзьоба́стому | дзьоба́стій | дзьоба́стому | дзьоба́стим |
знахідний | дзьоба́стий, дзьоба́стого | дзьоба́сту | дзьоба́сте | дзьоба́сті, дзьоба́стих |
орудний | дзьоба́стим | дзьоба́стою | дзьоба́стим | дзьоба́стими |
місцевий | на/у дзьоба́стому, дзьоба́стім | на/у дзьоба́стій | на/у дзьоба́стому, дзьоба́стім | на/у дзьоба́стих |